“Waar zijn we nu beland?” Nou, ergens in een oud graanpakhuis achter een oude haven. In Waalwijk, aan een parkeerterrein waar parkeervakken onbereikbaar zijn door bomen en stoepranden, tussen twee ‘posh’ restaurants, staan de brouwerij en het brouwcafé van Sint Crispijn.
Het bezoek van Bierbattle
3x is scheepsrecht, zoals men vroeger in de haven al zei (denken we). Nadat we 1x voor een gesloten deur stonden (niet voorbereid), 1x bijna kwamen partycrashen op een besloten feest (niet goed opgelet) konden we de 3e keer dat we aankwamen bij Sint Crispijn wél naar binnen. We stapten binnen in een soort huiskamer met een grote bar. Het oude havengevoel gecombineerd met hippe elementen. Houten kistjes en een krijtbord achter de bar, een oude kast gevuld met spelletjes, maar frisse kleuren en industriële lampen. Over de details lijkt echt nagedacht; het brouwcafé heeft een gezellige uitstraling.
Koperen toog?
Nou oké, dat net niet, maar wel koperen en houten tapkranen; daar moeten we punten voor geven! Ook het kringloopwinkelgehalte was duidelijk aanwezig; een bij elkaar geraapt ‘zooitje’ van tafeltjes en banken, maar ook hoge bartafels met krukken. De ‘kastelein’ leek een hoop gasten te kennen, wat het huiskamergevoel versterkte. Toch werkt dit ook een beetje in het nadeel van het café: als ‘buitenstaanders’ leek de service naar ons toe wat gehaast. Maar gelukkig kregen we wél vrij snel een bier geserveerd, uiteraard uit eigen brouwerij, die aan het brouwcafé vast zit.
Ons oordeel
Door de afwezigheid van een stamtafel en geen mogelijkheid om aan de bar te zitten zagen we helaas weinig potentie om de wereldproblematiek op te lossen, hoewel de vrij rondlopende hond dan wél weer voor aanspraak zorgde. Maar we moeten eerlijk zijn: met die haven (én het bier) zit het wel goed. 8 Vader Abrahammetjes voor Brouwcafé Sint Crispijn!
